از «ژرلانِ» لیون تا «الثمامه» دوحه؛ خاطرهای از یک مسابقه
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۷۲۷۷
به گزارش حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، متن این یادداشت به شرح زیر است:
بسمه تعالی
سهشنبه 8 آذرماه 1401 در یک رویداد مهم و تاریخی ورزشی، تیمهای فوتبال ایران و آمریکا به مصاف یکدیگر میروند. این رویداد، من را به یاد مسابقه ۲۱ ژوئن سال ١٩٩٨ این دو تیم در مرحله گروهی جام جهانی فرانسه و در ورزشگاه ژرلان واقع در شهر لیون انداخته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مسابقه که از آن به عنوان «مادر تمام بازیها»و «سیاسیترین بازی تاریخ جام جهانی» نام برده شده است با پیروزی ۲ بر ۱ ایران به پایان رسید و نخستین پیروزی این تیم در تاریخ جامهای جهانی به شمار مىرفت.
ماجراى خاطره من اما از این قرار است که طي سالهاى مأموريت فرهنگىام در قطر (١٣٨٢- ١٣٧٦)، چندين رويداد فرهنگى بزرگ و تاریخی در زمینههاى مختلف اتفاق افتاد. يكى از آنها رويدادِ دعوت و ميزبانى از «سید محمدحسین طباطبایی» قاري و حافظ قرآن خردسال كشورمان و ديگرى بازى فوتبال ايران و آمريكا در سال ١٩٩٨ بود كه اين دو اتفاق به صورت اتفاقى(!!)، همزمان به وقوع پيوستند.
ماجراى نخستِ آن روز، دعوت از سيد محمد حسين طباطبايى «کودکِ نابغه»، یکی از رويدادهاي منحصر به فردي بود که در عرصه روابط و تعامل دینی و مذهبی با کشورهای خلیج فارس برایمان پیش آورد. محمدحسین آن زمان، یعنی 18 محرم 1419، يك كودك ششساله بود. آمدن او با مشکلات زیادی همراه شد. به دلیل کم سن و سال بودن، باید والدینش وی را همراهی میکردند. پدرش هم برای حضور او شرایط سختی گذاشته بود که البته حق داشت. بالاخره همه شرایط را پس از مذاكرات فشرده پذیرفتم.
با هماهنگیهای صورتگرفته، دعوت رسمي از ايشان از سوی باشگاه ورزشی شهير «العربی» قطر انجام شد. این مجموعه، بزرگترین باشگاه ورزشی قطر بود که بخش فرهنگی مهمی نیز به پيوست داشت.
ابتدا شخصیت، جایگاه، سن و هنر منحصر به فردِ سيد محمدحسین را برای اعضای انجمن جوانان دوحه معرفی کرده و جا انداختم. برای آنها چنین پديدهاي ناباورانه بود اما بالاخره با اعتمادي كه به من داشتند، پيشنهادم را پذيرفتند و دعوت انجام شد و محمدحسین به قطر آمد و به مدت يك هفته در اين كشور اقامت داشت و غوغايى به پا كرد بى نظير وبى سلبقه!
او از لحظه ورود تا لحظه خروج، خبر نخست قطريها بود. عناوین روزنامهها، حتی پیش از ورودش به دوحه به او اختصاص داشت. «مفخرة ایران الکبری قریباً بالدوحة» (الشرق)؛ «حفل استقبال للطفل الایرانی المعجزه بمطار الدوحه» (الرایه)؛ «الطفل الایرانی المعجزه وصل الدوحه»(الشرق)؛ تا بعد از رفتن او از دوحه این سخنان و تیترها همچنان ادامه داشت. جمعیت برای استقبال از او در فرودگاه قطر موج میزد. تمام سیستم ترافیکی شهر به هم خورده و مختل شده بود. حتی مسئولین قطر درباره برنامههای او بحث و گفتوگو میکردند.
جنبه ورزشی این رویداد به خاطر موقعيت و جايگاه نهاد دعوتکننده، بسیار پُر رنگتر بود. در یکی از برنامههایش که در سالن ورزشی باشگاه العربي برگزار شده بود، علاوه بر سکوها، كف سالن را نيز صندلی چیده بودند و جمعیت براي حضور در برنامه سيد محمد حسين موج میزد. برنامه یک روز براي خانمها و یک روز ویژه آقایان تنظيم شده بود. سالن از بدو تأسیس تا آن زمان، چنین جمعیتی را هرگز به خود ندیده بود!
و احمد الخلیفی ، رییس کمیته فرهنگی را به وجد می آورد واز اینکه باشگاهش میزبان « اعجوبه قرن» با این همه جمعیت شده است، به شدت ابراز خرسندی می کند.
آقای «العنزی» کاپیتان سرشناس تیم ملی فوتبال قطر که آن سالها حکم «علی دایی» كشورمان را داشت نيز با اعضای تیمش به هتل محل اقامت اين كودك شش ساله آمد و آرم تیم ملی قطر، سپر باشگاه الریان، پیراهن شماره 9 تیم ملی و هدیهای مخصوص به محمد حسین اهدا کرد. پس از این دیدار، خبر اول ورزشی روزنامهها هم این عنوان شد که «المعجزۀ و العنزی»، «العنزی» برای دیدن دکتر محمد حسین، «طفل المعجزه» به هتل محل اقامت او رفته است.
اما این همه ماجرا نبود!
نکته مهم این رویداد در اینجا بود که مدتها قبلِ از بازی ایران و آمریکا تب و تاب این بازی در میان ایرانیان مقیمِ قطر، خود قطریها و اعراب منطقه به طور گستردهای وجود داشت.
فضای پراضطراب و بی سابقهای حول و حوش این رويداد ورزشی شکل گرفته بود. این بازی به نوعی برای ایران و آمريكا حیثیتی شده بود و طرفداران جمهوری اسلامی از هر گرایش سیاسی، مذهبی، دینی و قومی به شدت نگران نتیجه بازی و باخت احتمالی تیم ملی ایران بودند. آنها آرزوی پیروزی تیم کشورمان را داشتند و مسئله برایشان صرفاً ورزشی نبود؛ چون اساساً برد یا باخت تیم ایران بر وضعیت تیم قطر و ديگر تيمهاى عربى تاثیری نداشت. اما موضوع را در چارچوب تقابل جمهوری اسلامی و ايالات متحده آمریکا میدیدند. در حقیقت این تب و تاب و نگرانی ریشه در کینه همگانی نسبت به آمریکا داشت.
فضا به گونهای سنگین و پُر التهاب بود که در نخستين کنفراس طبوعاتی سید محمدحسین طباطبایی که حضورش همزمان شده بود با بازی ایران و آمریکا، خبرنگاران از او خواستند نتیجه بازی را پیشبينى كند!
سيد محمدحسین كه همواره پاسخ هايش قرآنى و باخواندن صرف آياتى از كلام الله مجيد بود، بلافاصله پاسخش آيه «غُلِبَتِ الرّوُمْ» بود!
اين پاسخ روز بعد تیتر اکثر روزنامههای قطر شد و مردم آن خطه با توجه به شناختی که از محمدحسین پيدا كرده بودند، این پاسخ برایشان بسيار اطمینانبخش بود.
روز مسابقه شهر تعطیل شد. حرکت خودروها در خیابانها به شدت كاهش پيدا كرده بود و خلوت شدنِ شهر به خاطر مسابقه فوتبال کاملاً مشهود و محسوس بود. حین بازی، دکتر حمدالکواری که شخصیت فرهنگی موثری در قطر و سالها وزیر فرهنگ این کشور بود و هماكنون نيز وزيرِ مشاور و رييس استاد و كتابخانه ملى اين كشور است و رفاقت خوبی با یکدیگر داشتیم، با من تماس تلفني گرفت و با هیجان و با نگرانی زائدالوصفي گفت: «دكتر عباس! نتیجه این بازی مهم نیست؛ اگر این بازی برخلاف گفتۀ «طفل المعجزه» رقم بخورد، چه کنیم؟!!»
الكوارى با اضطراب ادامه داد:
«عباس بگو چه کنیم؟!!».
او بهشدت نگران تحقق نیافتن پیشبینی محمدحسین و آثارِ منفى شكست احتمالى اين اتفاق بود. من در پاسخ درماندم و گفتم: «نه! انشاءالله كه نتيجه را ميبريم! هنوز فرصت هست، شما دعا کنید.» او هم گفت : «باید همهمان دعا کنیم».
در فضایی پراضطراب هم از جهت تقابل جدی ایران و آمریکا و هم پیشبینی محمدحسین، بازی را پشت سر گذاشتیم و ایران با نتيجه 2 بر 1 برنده از زمین بیرون آمد و با اين پيروزي و تحقق پيشبينی سيد محمد حسين، «كودك معجزه» را «معجزه»تر كرد.
جابر الحرمی، روزنامهنگار شهیر روزنامه قطری «الوطن»، در سرمقالهای با عنوان «غلبت الروم» به این موضوع پرداخت و بیان کرد: وقتی از او پیشبینیاش در مورد نتیجه بازی ایران و آمریکا سؤال شد، بلافاصله پاسخ داد: «غلبت الروم» و زمانی که از او پرسیده شد، روم چه کسی است؟ جواب داد: آمریکا. کی باشد که این روم تا به آخر شکست بخورد؟ شوکتش بشکند؟ و سلطهاش زائل شود؟.
الحرمی ادامه می دهد:(شماره روز قبل همین روزنامه ، این رویداد را، پیروزی «مستضعین» بر «شیطان بزرگ» نامیده بود، و این خود نشاندهنده آشکار دشمنی و نفرت ملتهای عربی و اسلامی نسبت به شیطان بزرگ یعنی آمریکا است ).
در همین دیدار «سید» در پاسخ به سوالی درباره اشغال عراق توسط آمریکا، آمریکا را شیطان بزرگ خطاب کرد و همچنین فلسطینیان را به ادامه دادن راه انتفاضه دعوت نمود. روزنامهها نیز این مطالب را در تیترهای مختلفی از وی نقل کردند.
به هر حال پیروزی ایران شهر را به هم ریخت، ایرانیان مقیم قطر به خیابان ها ریختند و کارناوالهای شادی با بوق و پرچم ایران به راه انداختند. قطریها هم در خیابان با این کارناوال شادی همراهی داشتند، جوانانشان به ایرانیها پیوستند و شادی مضاعفی در شهر به نمایش درآمد تا اين رويداد را در «تاريخ» براى هميشه « تاریخی» کنند.
امید است فردا هم این حرکتِ بسیار پرطنین و پرشور خیابانی و نیز در فضای مجازی، با همت والای بازیکنانمان در ورزشگاه «الثمامه» دوحه و تشویق و دعای سایر هموطنان و هوادارانمان در جای جای گیتی، تکرار و رقم بخورد و این رقابت در تاريخ كشورمان و تاریخ جهان ، جاودانه بماند.
انشاءالله ...
آذرماه /١٤٠١
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: ایران و آمریکا روزنامه ها سید محمد تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۷۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
الکلاسیکوی قلابی: تکل، خطا، اعتراض و ...کات!
به گزارش ورزش سه از نبرد دو تیم پرمهره و قدرتمند سپاهان در چمن هوار ورزشگاه آزادی و جو فوق العاده ای که با حضور نزدیک به 50 هزار نفر برای یک بازی جذاب آماده شده بود و در هوایی که لذت فوتبال بازی کردن را دوچندان می کرد یک نمایش گلادیاتورگونه با کلی اعتراض و درگیری و تکل خشونت دیده شد و در واقع فوتبالی در کار نبود.
این بازی احتمالا از آن مسابقاتی است که شاید اگر جریان بازی را دقیق محاسبه کنند عدد حیرت انگیزی پیش روی آمارگران بازی های فوتبال باشگاهی قرار خواهد گرفت چرا که این فوتبال پر از خطا ، اعتراض و درگیری بود و بارها و بارها از جریان افتاد.
بیژن حیدری در این بازی 34 بار به نشانه خطا سوت زد؛ 20 تا علیه سپاهان و 14 بازی علبه پرسپولیس .او از کارت زردش زیاد استفاده نکرد اما دو تا قرمز داد و بارها سعی داشت با لبخند یا حتی تشر بازیکنان را متقاعد کند که تصمیماتش درست بوده است.حیدری هم با سوت های متعدد نقش پررنگی در تخریب جریان این بازی داشت چرا که به قصد مدیریت بازی از هیچ برخوردی نمی گذشت و سوت می زد.
با این وجود بیشتر از آنچه تیم داوری مقصر باشد بازیکنان و کادر فنی دو تیم مقصر بودند که با آن یال و کوپال و آن توانمندی چنین فوتبالی ارائه کردند که فقط دو شوت داخل چاچوب داشت ( سهم هر تیم یک شوت) و دروازه بانها راحت ترین بازیکنان میدان بودند!این اتفاق در حالی رخ داد که شهریار مغانلو و رضا اسدی دو گلزن برتر لیگ در ترکیب سپاهان به میدان رفتند و این سوی میدان بازیکنانی مثل عالیشاه ، ترابی و اورونوف حاضر بودند که انگار تمام خلاقیت شان از آنها گرفته شده بود و خیلی سخت از دام مدافعان حریف آزاد می شدند.
سپاهان و پرسپولیس در فصول اخیر به لحاظ سبک بازی مالکانه و پویا مبتنی بر متد پیشرفته فوتبال روز دنیا سطح خود را از سایر تیم های لیگ برتر جدا کرده اند اما در این مسابقه انگار فوتبال از حافظه بازیکنان دور شده بود و تکل ، خشونت ، درگیری و اعتراض جایش را گرفته بود.
این مسابقه سال هاست به به الکلاسیکوی فوتبال ایران مشهور شده اما درر تاریخ الکلاسیکو کمتر مسابقه ای پیدا می کنید یا هرگز پیدا نخواهید کرد که 34 خطا داشته و فقط دو شوت به دروازه ها زده شده باشد.
واقعیت اینکه این فوتبال با این همه ستاره درون زمین در شان دو تیم قدرتمند لیگ نبود و با اینکه می توان در آن رد پای بسیاری از جزئیات تاکتیکی را پیدا کرد اما تاکتیکها بیشتر در جهت خنثی کردن حریف به کار گرفته شده بود و خبری از فوتبال کنش گرا نبود و فقط واکنشی دنبال می شد.
محمد قراگزلو